Εφιάλτης στο (δια)δρομο με τα θρανία!

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΤΟΝ ΤΡΕΜΟΥΝ!


anisixos.blogspot.com

Ειδα εναν πολυ ασχημο εφιαλτη χθες. Απο τους χειροτερους που εχω δει. Και ειχε να κανει ΠΑΛΙ με τις Πανελληνιες...Ειναι φανερο πια οτι αυτες οι παλιοεξετασεις με εχουν στοιχειωσει...Δεν ειναι η πρωτη φορα που τις βλεπω στο υπνο μου. Αυτη τη φορα δεν ειχα μπει στη διαδικασια των εξετασεων. Δηλωσα με το 10% και επελεξα την Κοινωνιολογια Ρεθυμνου. Δεν ξερω γιατι και πως. Ισως επειδη συνειδητοποιησα οτι η Κοινωνιολογια ειναι αυτο που με εκφραζει περισσοτερο και πως ειναι αυτο με το οποιο πρεπει να ασχοληθω στη ζωη μου. Ισως επειδη το Ρεθυμνο ηταν κοντα στο Ηρακλειο. Ισως επειδη αυτη μπορεσα να πιασω με τα μορια που ειχα. Θα εμενα λεει με την καθηγητρια που μου εκανε Κοινωνιολογια στο σχολειο! Αυτη μου ειπε οτι στο συγκεκριμενο τμημα δε θα ειχε Στατιστικη και καταχαρηκα. Αυτη μετατραπηκε υστερα σε μια φιλη της μαμας μου...Πηγα λοιπον σπιτι της οπου και εμεναν τα δυο παιδια της. Εμενα στο ιδιο δωματιο μαζι τους. Ενιωθα αβολα. Αρχισα να μετανιωνω για την επιλογη μου. Ηταν αραγε ομως αργα; Τι θα ελεγα στους γονεις μου; Οτι για ακομη μια φορα εκανα λαθος επιλογη; Δε μπορω να θυμηθω τα αλλα. Ξυπνησα με τις εικονες να στριφογυριζουν στο μυαλο μου και ενιωθα το ιδιο ασχημα οπως ενιωθα στο εφιαλτικο δημιουργημα του μυαλο μου. Καταλαβα ποσο ασχημα ενιωθα εκει περα, αν και ανακουφιστηκα λιγο που δεν ηταν αληθινο. Με επιασε ομως προσωρινη καταθλιψη γιατι σκεφτομουν τις κακες επιλογες που εκανα στην αληθινη μου ζωη. Ποσες φορες εδωσα Πανελληνιες. Τοσος κοπος, τοσο διαβασμα, τοση αγωνια για να κανω στο τελος μια λαθος επιλογη. Σκεφτομουν τις συνεπειες των επιλογων μου. Πως απο το πανεπιστημιο βρεθηκα να ειμαι ρακοσυλλεκτης...Πως θα ηταν τα πραγματα αν εκανα αλλες επιλογες; Τα πραγματα θα μπορουσα να ειναι πολυ χειροτερα, σκεφτηκα. Τα πραγματα ομως θα μπορουσαν να ειναι και πολυ καλυτερα. Ηθελα να βγω εξω. Ηθελα να παω καπου πολυ μακρυα. Να ξεχαστω. Να παω στο Μαρουσι ας πουμε. Αλλα δεν ειχα λεφτα για ταξι. Μετρο δεν ηθελα να παρω καθως το μισω. Σοφερ δεν εχω να με παει οπου θελω. Επρεπε ομως να βγω εξω. Πηγα στο κεντρο. Μετα ηρθε στο σπιτι και ο Τηλεμαχος να με παρηγορησει. Και ο Τηλεμαχος εχει κανει κακες επιλογες. Και αυτος βλεπει εφιαλτες με τις Πανελληνιες. Αυτος βεβαια δεν εχει δωσει τοσες φορες. Ευτυχως που ηρθε. Μου εφτιαξε λιγο η διαθεση. Ελπιζω πως αυτο που επελεξε τωρα ο Τηλεμαχος να μην το παρατησει. Γιατι ειχε ξαναπαει να σπουδασει βοηθος φαρμακοποιου σε δημοσιο ιεκ και το παρατησε. Τωρα λεει ειναι ιδιωτικο και θα τον βοηθησουν. Μακαρι. Εγω ειμαι μπερδεμενος. Δεν ξερω τι θα κανω απο τη νεα σεζον. Δεν ειναι τυχαιο, βεβαια, που ειδα αυτο τον εφιαλτη. Σε αυτη τη φαση της ανασφαλειας και της αβεβαιοτητας σκεφτομαι συχνα αυτα που εχω κανει στο παρελθον και η σκεψη τους με βαραινει μερικες φορες. Αυτα που βλεπουμε στον υπνο μας δεν ειναι τυχαια νομιζω. Ειτε ειναι πραγματα που τα σκεφτομαστε στη διαρκεια της μερας ειτε ειναι πραγματα που κατι σημαινουν, κατι συμβολιζουν, για κατι μας προειδοποιουν.