Τα περισσότερα απο αυτά, τα χρησιμοποιείς για προσάναμα στο τζάκι (ούτε για παρέα στην τουαλέτα δεν τα πέρνεις πια)!

Η ιστορία με τα περιοδικά, θυμίζει ένα τραγούδι των Sunrise Avenue με τίτλο "Fairytale gone bad". Άμα ρωτουσες πριν είκοσι χρόνια και βάλε τον Άρη Τερζόπουλο, έναν απο τους ανθρώπους που έγραψαν ιστορία στον περιοδικό τύπο, το πως θα έβλεπε την εξέλιξη των περιοδικών, ίσως να έλεγε πως θα επιβιώσουν μόνο αυτά που αξίζουν. Έλα όμως που σήμερα, βγάζει περιοδικό και η κουτσή Μαρία. Όταν υπήρχε το ΚΛΙΚ, η ναυαρχίδα των περιοδικών, υπήρχαν και οι ανταγωνιστές του όπως το COLT του Μπόνιου, το 01 του Τσαγκαρουσιάνου και το ΜΑΧ του Αναγνωστάκη. Δυνατοί ανταγωνιστές και γερές πένες,όχι αστεία. Τότε τα παιδιά που δουλευαν σ'αυτά τα έντυπα,μπορεί να μην είχαν εμπειρία, είχαν όμως όνειρα, σεβόντουσαν τις λέξεις, σεβόντουσαν τη δουλειά, τρέχαν, έκαναν ρεπορτάζ. Τότε δεν έβγαινε να πει το κάθε τσόλι, η κάθε μοντέλα πως θέλει να γίνει δημοσιογράφος. Τότε οι διευθυντές τις έκαναν στυλίστριες (και πολύ τους ήταν). Ορισμένοι εκδότες υποστηρίζουν πως ένας πιτσιρικάς δεν μπορεί να γράψει κείμενο άποψης. Λάθος. Ένας πιτσιρικάς 20-25 χρονών μπορεί να γράψει για το σήμερα, τη μόδα, τη ζωή, το στίλ απο τη δική του οπτική γωνία. Αλλιώς αποκωδικοποιεί ένας πιτσιρικάς τα μηνύματα του σήμερα και αλλιώς ένας πενηντάρης. Πως να το κάνουμε. Το θέμα είναι πως σήμερα τα πράγματα έχουν μπει σε άλλη τροχιά. Ή μπορεί και να έχουν βγει για ορισμένους, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εδώ. Τα περιοδικά όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν μειώνοντας την αισθητική και το κύρος που τους έδειναν οι άνθρωποι που ανέφερα πιο πάνω. Εκτός αυτού, τα περισσότερα είναι "τραβεστί", χωρίς ταυτότητα. Μακάρι να υπήρχε η αστυνομία του Τύπου και να έκλεινε ορισμένα κακέκτυπα που προσπαθούν να μιμηθούν τα εναπομίναντα αξιόλογα έντυπα. Δυστυχώς πια στα περισσότερα γραφεία περιοδικών,κόβουν βόλτες κάτι τυχάρπαστα τυπάκια, χωρίς ιδέες, ταλέντο, με τα πόδια πάνω στα γραφεία και το καλαμάκι με τον καφέ σαν ορό, τοποθετημένο μόνιμα στο στόμα. Αυτή η δουλειά δεν είναι δημοσιουπαλληλίκι. Ειδικά τώρα που το διαδίκτυο είναι στο φόρτε του, ο αναγνώστης με ένα κλικ είναι online με όλο τον πλανήτη γη. Ο χρόνος θα είναι αμείλικτος για πολλά περιοδικά. Μακάρι να παραμείνουν εκείνα που πραγματικά αξίζουν. Τουλάχιστο στο "Κυνοφιλία" το "Κυνήγι" και το "Άμυνα και Διπλωματία" δουλεύουν με μεράκι και αξιοπρέπεια. Ας παραμείνουν όσα έχουν λόγο ύπαρξης.