Πολλοί σήμερα, ως άλλοι δικαστές και Πόντιοι Πιλάτοι του Τύπου, κάθονται και ξοδεύουν χρόνο επικρίνοντας και κατακρίνοντας την εφημερίδα του Χατζηνικολάου. Θαμμένα θέματα, λέει ο ένας, δυσανάγνωστο layout, γράφει ο άλλος, "άκυρο" εξώφυλλο γράφει ο παράλλος, καθοδηγημένη θεματολογία κ.ο.κ. Λοιπόν, γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχια, στην Ελλάδα δεν υπάρχει μια καταγγελτική εφημερίδα που να πηγαίνει κόντρα στο σύστημα και την εξουσία, διότι πολύ απλά οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) οι ιδοκτήτες και οι εκδότες είναι μέρος του συστήματος. Βέβαια, ορισμένες τείνουν στο να είναι καταγγελτικές ώς εκεί που μπορούν και αυτό φαίνεται απο τις κυκλοφορίες. Κακά τα ψέματα, δεν είναι μόνο οι προσφορές. Ακόμα και ολόκληρη την συλλογή των Rocky με κορδέλα στην κασετίνα να βάλει ο Ελεύθερος Τύπος, δεν πρόκειται να ξεπεράσει κυκλοφοριακά το ΘΕΜΑ. Ο αναγνώστης έχει συνείδηση και μέσα εκεί έχει περάσει τα δεδομένα της κάθε εφημερίδας. Τώρα, το κατά πόσο real είναι τα news που μας σερβίρουν καθημερινά και τις Κυριακές οι εφημερίδες σηκώνει πολλή κουβέντα. Μάλλον πρόκειται για virtual news, δηλαδή τα λεγόμενα "εικονικά νέα", που ο κάθε εκδότης με τον τρόπο του βγάζει στο πρωτοσελιδό του. Αυτό που θέλει ο έλληνας είναι μια καταγγελτική εφημερίδα, η οποία να κράζει τα κακώς κείμενα, τους λαίμαργους νταβατζήδες, τα λαμόγια και τους καλοπερασάκιδες που βρίσκονται εκεί που βρίσκονται εις υγείαν των κορόϊδων (που στη προκειμένη περίπτωση είναι ο καθένας απο εμάς). Αυτό όμως είναι είναι τόσο ουτοπικό που ούτε σαν παιχνίδι στο Playstation δεν γίνεται να βγεί. Μόνο εδώ στο internet και τα blog, τα πράγματα γράφονται με το όνομα τους. Και πάλι, όχι σε όλα. Ας αφήσουμε λοιπόν την κριτική και ας κοιτάξουμε (στο μέτρο, τον τομέα και τις γνώσεις που μπορει ο καθένας) να είμαστε όσο περισσότερο real μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου