ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ 40.000 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΣΤΕΓΗ
Τα λαμόγια οι εκδότες προτιμούν να έχουν τους περισσότερους δημοσιογράφους και τους φωτογράφους με το μπλοκάκι. Αυτό σημαίνει πως γλιτώνουν δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων, επιδόματα, ασφάλειες και τα σχετικά.
Πολλοί απο αυτούς δε, είναι τόσο αδίστακτοι που αφήνουν μήνες τους εξωτερικούς συνεργάττες απλήρωτους να ξεροσταλιάζουν έξω απο την πόρτα του λογιστηρίου, περιμένοντας μπας και έχουν βγει τα χρήματά τους. Μιλάμε για εξεφτελιστικές καταστάσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιστορία ενός γνωστού (στην πιάτσα) φωτογράφου, στον οποίο μεγάλο εκδοτικό μαγαζί (απο εκείνα που διατυπανίζουν το στυλ και τη μοναδικότητα τους) χρωστούσε περί τα 40.000 ευρώπουλα. Κάθε μήνα περνούσε απο το λογιστήριο ο φωτογράφος και κάθε μήνα έπαιρνε την ίδια απάντηση. "Δεν έχουν κατεβεί ακόμα οι χρεώσεις", λες και οι χρεώσεις είναι το νεογέννητο που θα βγει απο την κοιλιά. Αυτό το τροπάρι κράτησε περίπου πέντε μήνες, ενώ ο αγαπημένος σε όλους φωτογράφος κόντευε να βγάλει εκτός απο καπνούς και γαϊδουρινά αυτιά. Η μόνη λύση ήταν εκείνη της δικαστικής οδού, κάτι που όντως τον δικαίωσε και πήρε τα λεφτά του. Εκτός όμως απο τα λεφτά του, εισέπραξε και έχει να εισπράξει ακόμα πολλές πόρτες στη μούρη απο άλλα μεγάλα εκδοτικά μαγαζιά. Αυτή είναι λοιπόν η μοίρα ενός εξωτερικού συνεργάτη. Να διεκδικεί τα δεδουλευμένα του και μετά να μη βρίσκει δουλειά, καθώς ο μάγκας-χλιμίτζουροχλιδάτος εκδότης, φρόντισε να ρίξει αρκετή λάσπη, τόση που να είναι ικανή να μην ανοίξουν εύκολα ξανά οι πόρτες.
Ηθικό δίδαγμα: Εξωτερικοί συνεργάτες= Τρέχτες συνεργάτες και συνήθως απλήρωτοι συνεργάτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου