Ακόμα και την πρωτοχρονιά είμαστε μαζόχες!

Αυτοί που δήθεν κλαίνε και γκρινιάζουν για την οικονομική κρίση ήταν και οι πρώτοι που ξεροστάλιαζαν έξω απο τις πόρτες των μπουζουκομάγαζων μέχρι να μπούνε και να κάτσουν (οι περισσότεροι) σε τραπέζια της συμφοράς και στο τέλος (για τη καλή χρονιά ρε παιδί μου) να πληρώσουν τα μαλλιοκέφαλα τους. Οι μετρ (νταβατζήδες των πανεριών) περιποιούνται μόνο όσους τους μοιράζουν πενηντάευρα. Οι υπόλοιποι συνήθως κάθονται στα πατάρια, δίπλα στις τουαλέτες.


Και αναρωτιέμαι: Πόσο μαλάκες και μαζόχες είμαστε; Ακόμα και την παραμονή του καινούργιου χρόνου που πρέπει να την περάσεις όσο καλύτερα γίνεται, χωρίς να φαίνεσαι ζήτουλας. Η πλάκα είναι πως πληρώνεις και θα έπρεπε να είσαι άρχοντας. Οι πίστες είναι οι μόνοι χώροι στους οποίους πληρώνεις και το σέρβις είναι ελάχοστο αν εξαιρέσεις τα πρώτα τραπέζια. Ποτέ δεν κατάλαβα με ποιο σκεπτικό κάποιος περνάει τις πρώτες μέρες του χρόνου στα μπουζούκια.


Είναι αυτό που λέμε μπουζουκοκέφαλος...