Πυρ, γυνή και θάλασσα. Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Αν το μυαλό μιας γυναίκας ήταν σχεδιασμένο όπως το Mall ή οποιοδήποτε άλλο κτήριο, τότε τα πράγματα θα ήταν περισσότερο εύκολα απ'΄ότι τώρα. Διότι θα υπήρχε αρχή, μέση, τέλος. Όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ο λαβύρινθος του μυαλού μιας γυναίκας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Και πάει στο καλό άμα υπήρχε και ο περίφημος μήτος της Αριάδνης. Ακόμα και αυτός μας τελείωσε. Η Αριάδνη βοήθησε τις γυαίκες και ταυτόχρονα βασάνισε εμάς, εξαφανίζοντας τον. Αυτό θα πει αλληλεγγύη. Κάποιος γνωστός μου υποστηρίζει πως δεν είναι τυχαίο που όλες οι καταστροφές είναι γένους θηλυκού. Η έκρηξη, η πλημμύρα, η φωτιά και πάει λέγοντας είναι μερικά παραδείγματα. Ακόμα και η Βίσση τις κράζει. Άκου στη πυρά. Η γυναίκες είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να σου τύχει, αλλά επίσης μπορεί να γίνει και το βατερλώ σου. Όπως και η φωτιά ας πούμε. Μέσα στο τζάκι είναι ερωτική, μυστηριώδης, μεθυστική. Στα δάση μετατρέπεται απο ισοπεδωτική μέχρι καταστροφική. Αυτός που έγραψε πως της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος, πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος,, πρέπει να κάηκε στο χυλό ο άνθρωπος. Δεν εξηγείται αλλιώς. Μπορεί να αξιχνιαστούν τα πάντα. Απο εγκλήματα και δολοπλοκίες, μέχρι ιστορίες για αγρίους. Το μυαλό μιας γυναίκας, ποτέ.